Όταν δηλώνει κανείς ερωτευμένος, δεν γνωρίζει τίποτα άλλο απ΄το να παρασύρεται και να ανοίγει μια προοπτική χωρίς τέλος.

Οδηγώ.. Φοβερή λέξη, δε βρίσκεις; ονομάζει ταυτόχρονα μια δύναμη και τ΄αποτέλεσμα της. Η έννοιά της βρίσκεται μεταξύ μιας πηγής ενέργειας και της ίδιας της ενέργειας, στην οποία προστίθεται η ορμή της αποστολής, της διέγερσης. 
Είναι μια κίνηση που συνίσταται σε ενέργεια και πρόκειται κυρίως για μια θέση σε λειτουργία και σε δράση που δεν παραμένει  εντελώς εκπληρωμένη ή τελεσίδικη, διατηρώντας πάντα μια δύναμη που η ίδια δεν προορίζεται σε δυναμικό αλλά είναι αποτελεσματική στην άσκησή της. 
Προστίθεται επίσης, μια ρυθμική αξία που συνδέεται με την έμφαση στην ορμή του παλμού, του χτυπήματος, ή του ρυθμού μια συγκεκριμένης ορμής.
Ο εραστής μου στο πλευρό μου, του οποίου τα χέρια τιθασεύουν την ψυχή μου
Η δύναμή μου αυξάνεται με την παραδοχή, η τιμή μου με την υποταγή
Η ικανότητά μου στο ένστικτο του ρυθμού του

Η κίνηση οδηγεί και η ίδια οδηγείται. Είναι η ίδια η κινητήρια δύναμη, η ώθηση.
Είναι εν τέλει, η ιστορία του προορισμού μας, ακόμα και της ζωής, ελλείψει θεών ή θεού.
Είναι προορισμός. Όχι το πεπρωμένο κατά την έννοια μιας απολιθωμένης αντίληψης του προορισμού, αλλά μάλλον το μοιραίο, ο λόγος που αναγγέλει και δίνει τον τόνο ενός αποχαιρετισμού, μια προσφώνηση που αναμεταδίδεται στην ύπαρξη, χωρίς να την καθορίζει ως μια διαδικασία με κανόνες που έχουν τεθεί εκ των προτέρων.