Συνειδητοποιεί κανείς το κενό μέσα στο οποίο έχει αφήσει να κυλάει ο χρόνος του μέχρι να αρχίσει στα αλήθεια να ζει.

Κάποιες φορές η ζωή, όχι οι χαμένες μέρες, είναι μόνο μία στιγμή, μία μέρα, μία εβδομάδα ή ένας μήνας. Ξέρει κανείς ότι είναι ζωντανός γιατί πονάει, γιατί ξαφνικά όλα έχουν σημασία και γιατί, όταν τελειώνει αυτή η σύντομη στιγμή, το υπόλοιπο της ύπαρξης του μεταμορφώνεται σε ανάμνηση στην οποία μάταια προσπαθεί να επιστρέψει όσο ακόμα ζει και ανασαίνει..