Η αιωνιότητα διαρκεί μόνο πέντε δευτερόλεπτα. Όλοι το ξέρουμε αυτό, από την εφηβεία μας κι μετά.

Μετά τον οργασμό αποδιοργανωνόμαστε και ξαναχτίζουμε.
Το σεξ είναι η πραγματική πέτρα του Σίσυφου. Ο λόφος του είναι η σάρκα, αγωνίζεται πιέζει, θέλει να φτάσει στην ανάπαυση κι αγγίζει μόνο το επισφαλές.
Ο Σίσυφος δαγκώνει και φιλάει, η ερωμένη του γίνεται βαριά στην αγκαλιά του, βογκάει, τον τρώει
κι αυτός την τρώει, γκρεμίζεται μετά από κάθε χάδι, ραγίζει με κάθε πηγαινέλα, αλλά ποτέ δε σπάει. 

Αντίθετα πολλαπλασιάζεται. 

Υπάρχει επίσης το αυτοκίνητο, ως σεξουαλικός χώρος. 

Ο έρωτας, το σεξ είναι περιφερόμενο, ελλείψει ασφαλούς χώρου, διαμερίσματος, πρόσβασης σε ξενοδοχεία. 

Σε δημόσιο χώρο.

Γίνεσαι φυγάς επειδή ο οργασμός είναι νομαδικός.

Το σεξ δεν είναι μόνο ανήσυχο στη μνήμη μου, αλλά και κινητό, ολισθηρό, αναζητώντας σκιές και τυφλά σημεία στην πόλη..