Υπάρχει κάτι από το παλιό τηλεσκόπιο στη μεγεθυντική επίδραση των μέσων ενημέρωσης και δικτύωσης στις "επαναστάσεις".

Λόγω των αποστάσεων και της ταχύτητας του φωτός, οι "επαναστάσεις" είναι άφαντες όταν λαμβάνουν χώρα και ήδη νεκρές όταν οι αίθουσες ειδήσεων και τα μέσα δικτύωσης ενδιαφέρονται γι αυτές. Κατά συνέπεια πρέπει να κρατάς μία επιφύλαξη απέναντι σε αυτή τη μεγεθυντική επίδραση της αυτόχθονης πραγματικότητας, από τον καναπέ.

Γνωρίζουμε τα κόλπα, τα όρια και τα λάθη.

Οι αναφορές που γίνονται μέσω των ΜΜΕ και της κοινωνικής δικτύωσης, είναι συχνά άστοχες και εκφράζουν ένα όραμα θέρμης, παρά μία ουσιαστική πρόθεση για αλλαγή.

Στρέφουμε τα humble των μέσων ενημέρωσης και δικτύωσης προς αυτά τα pulsar, κάνουμε διατριβές για το βάρος και την υπερβολή του τοπικού ακτιβιστή και συγκινούμαστε καθώς φανταζόμαστε την πτώση ή το τέλος του καπιταλισμού.

Καθώς η φόρμουλα του jean paul charnay λέει: 

Ο οριενταλισμός είναι μόνο "ο άλλος σύμφωνα με τον εαυτό του", το ίδιο ισχύει και για το ενδιαφέρον για τις "επαναστάσεις".

Ο κόσμος απομακρύνεται πολύ γρήγορα από αυτήν, γιατί η επανάσταση δεν είναι ένα πιάτο που τρώγεται κρύο και οι εξεγέρσεις συχνά βγαίνουν από την μόδα με την ταχύτητα των φθηνών αυτοκινήτων.

Η εξέγερση είναι μακριά από τον καναπέ μας, δεν είναι εύκολα προσβάσιμη και η επιλογή γίνεται εκ των πραγμάτων, με τοπικά στοιχεία με μαχητικούς ανταποκριτές. 

Παίρνουν τη φωτιά που καίει όσο το δυνατόν πιο κοντά στην πηγή.

Το τηλεσκοπικό φαινόμενο της ενημέρωσης υπόκειται στο νόμο του τοπικού πληροφοριοδότη, υποκειμενικού, ανήσυχου, παραλυμένου από την προσοχή και την επιτήρηση, δελεασμένου από διογκωμένους αριθμούς και υπερβολικά καδραρισμένες φωτογραφίες.

Το σφάλμα είναι εξαιρετικά μηχανικό.

Η πελατεία συχνά ζυγίζει περισσότερο από τους ανθρώπους. Και εδώ το σφάλμα έγκειται στη μηχανική, διότι ένα τηλεσκόπιο δεν είναι ποτέ τόσο καλό όσο μία χειραψία για να νιώσεις τους μύες και τις πεποιθήσεις των εξεγερμένων.

Λόγω των κοσμικών αποστάσεων, το φως είναι πολύ παραπλανητικό ως προς την πραγματικότητα.

Ξεχνάμε ότι μία επανάσταση δεν είναι παράσταση και ότι όταν γίνεται παράσταση, έχει ήδη χαθεί.