Είναι δύσκολο, πολλές φορές, να μετράς το χρόνο. Όχι τις ημέρες και τους μήνες, φυσικά,που καταγράφονται σε ατζεντες και υπολογιστές. Αλλά αυτόν τον χρόνο τον απροσδιόριστο ψυχολογικά και συνεπώς σημαντικό. Αυτόν που οι γιαγιάδες μας συνοψιζαν αρχίζοντας τα παραμύθια τους με το "ήταν μια φορά κι έναν καιρό.."               
Και το νιώθω. Χαμένες ευκαιρίες για γνωριμίες, φιλίες, έρωτες..
Λες, θα γίνει. Και δε γίνεται..

Θα θελα να σε είχα γνωρίσει..

Να σου πω, πόσο δικό μου, κοντινό, φιλικό, ευαίσθητο, τρυφερό, ευάλωτο, σε νιώθω μ όλα τούτα..