Κάποιος που πίνει, πάντα ονειρεύεται πως υπάρχει κάποιος άλλος που τον ακούει.

Ακόμη μια άσχημη νύχτα. Μία νύχτα θλίψης. Της θλίψης που σε πνίγει, που σε ποδοπατάει, σου γίνεται τσιμπούρι κάνοντας συνεχώς την ίδια ερώτηση. Σε υποβάλλει σε βασανιστήρια για να σου αποσπάσει μία ομολογία ή ένα όνομα. Μετά από κάτι τέτοιο νιώθεις ένας  καταρρακωμένος ανθρωπος, σαν να σ έχουν ανακρίνει. Νιώθεις μάλιστα πως διέπραξες προδοσία.

Με ρωτάς αν θέλω να συνεχίσω;

Μία φορά μου δόθηκε και μένα η ευκαιρία να απαλλαγώ από αυτή την ιστορία, αλλά ξέρεις, τα παραμύθια πεθαίνουν και δεν τα θυμάμαι όλα..